Klimat świadomości

Fizyk Roger Penrose sformułował pogląd, że wszechświat jest dynamiczną pajęczyną kwantowych spinów (wirujących porcji energii). Te spinowe sieci tworzą rozwijający się szereg drobnych geometrycznych objętości, które przenoszą informację w czasoprzestrzeni. Taka pajęczyna rozpościera się przez cały wszechświat – jeślibyśmy zatem uderzyli w jeden jej brzeg, ona zadrga na drugim swoim końcu. Wszystkich nas obejmuje ta struktura – stanowimy jedność. Coś, co się przydarzyło mnie – dotyczy także i ciebie. Nie jesteśmy od siebie odseparowani.

To samo dotyczy naszych myśli i emocji. Zbiorowa energia, która gromadzi się z uczuć, myśli i stanu umysłów blisko sześciu miliardów ludzi żyjących na naszej planecie wytwarza atmosferę lub „klimat świadomości”. Otaczając nas jak powietrze, którym oddychamy, klimat świadomości działa na nas najsilniej na poziomie energetycznym i emocjonalnym.

_____________________________________________________
Za każdym razem, gdy ktoś podejmuje wysiłek dotarcia do głębszych
 obszarów w sobie, czyniąc starania, by osiągnąć równowagę w sferze emocji
oraz oddala od siebie energię stresu, korzystają na tym inni.
____________________________________________________

Wzrost zgodności myśli i uczuć podnosi dynamikę zgodności w klimacie świadomości. Wzrost niezgodności myśli i uczuć wzmacnia dynamikę stresu w klimacie świadomości. Innymi słowy, zgodność lub niezgodność, harmonia lub dysharmonia, są transmitowane poprzez klimat świadomości tak jak muzyka czy hałas są transmitowane poprzez sygnały radiowe.

Zbiorowy stres, jakiego wszędzie doświadczają ludzie powoduje dalekosiężną transmisję wewnętrznego hałasu i zakłóceń.

Stres najpierw transmitowany jest od osoby do osoby – w domach, szkołach, biurach i na ulicach. Następnie - poszerzona i wzmocniona poprzez telewizję, radio i czasopisma -dynamika stresu staje się globalna dosięgając miliardów ludzi codziennie. Kiedy zdarzają się rzeczy takie, jak podkładanie przez terrorystów bomb, zabijających setki ludzi, próbne wybuchy nuklearne w Indiach czy Pakistanie – dotyka to ludzi na całym świecie. Czują oni falę napięcia płynącą od tych destabilizujących sytuacji, chociaż nie są dotknięci nimi bezpośrednio. Podobna fala jest odczuwana jako skutek raportów o siejących spustoszenie naturalnych katastrofach, takich jak trzęsienia ziemi, powodzie, huragany czy pożary.

Za każdym razem, gdy ktoś podejmuje wysiłek dotarcia do głębszych obszarów w sobie, czyniąc starania, by osiągnąć równowagę w sferze emocji oraz oddala od siebie energię stresu, korzystają na tym inni. Albowiem gdy coraz więcej jednostek nauczy się osiągać i utrzymywać wewnętrzną równowagę oraz powstrzymywać się od powiększania stanu nierównowagi wokół nich, pomoże to tym samym osiągnąć przeciwwagę dla rozpowszechniania się stresu.

Dlaczego serce będzie siłą napędową?

W oparciu o wnioski badaczy wykazujące, że zgodność i harmonia zaczyna się w rytmie serca, a następnie jest przekazywana do mózgu i całego ciała, można powiedzieć, że serce jest głównym kanałem, poprzez który do systemu człowieka wkracza to, co nazywamy duchem. A cechy ducha to: miłość, współczucie, troskliwość, zrozumienie, tolerancja i cierpliwość. Odczuwanie ich wytwarza rosnącą zgodność i porządek w rytmie uderzeń serca. Z kolei złość, frustracja, troska, lęk, zmartwienie i wrogość tworzą dysharmonię i zamęt w rytmie uderzeń serca.

Kiedy ludzie osiągają bardziej harmonijny rytm serca, umożliwiają przejawienie się jego wyższej inteligencji. Ich perspektywa dzięki temu się poszerza i staje się bardziej dobroczynna.

Nie musimy czekać aż nauka udowodni istnienie świadomości czy ducha – od dziś, od tej chwili sami możemy zacząć się łączyć z organizującą inteligencją naszego serca.

Cała ludzkość może przejść do nowego harmonijnego wymiaru życiowego doświadczenia wówczas, gdy wystarczająco liczna grupa ludzi uczyni bodaj niewielki wysiłek zaangażowania mocy serca konsekwentnie i zgodnie. Te wysiłki spowodują przesunięcie centrum z umysłu do serca. Gdy więcej ludzi wybierze serce, dostroją się do częstotliwości uderzeń serca tych, którzy czynią to samo.