Serce jak wahadło zegara

Wynalazca zegara z wahadłem, Christian Huygens, miał na ścianie swojej pracowni kolekcję takich zegarów. Pewnej nocy, kiedy już położył się spać, dotarło do niego nagle, że wszystkie wahadła kołyszą się zgodnie, choć był pewien, że zaczynały każdy w swoim rytmie i tempie. Wstał zatem i pomieszał rytmy wahadeł. Ku jego zdumieniu po pewnym czasie wszystkie wahadła znów kołysały się w jednym rytmie. Wówczas, w XVII wieku, wynalazca nie potrafił wyjaśnić zjawiska synchronizacji wahadeł. Uczynili to dopiero późniejsi uczeni. Odkryli oni mianowicie, że największe wahadło, mające najsilniejszy rytm, wciągało inne wahadła w synchronizację ze sobą. Stwierdzono, że zjawisko to, nazwane współbrzmieniem bądź dostrojeniem (entrainment), jest rozpowszechnione w naturze. Kiedy wszystkie biologiczne systemy naszego ciała są ze sobą w harmonii, systemy te pracują w najbardziej efektywny sposób, a w rezultacie my czujemy się lepiej.

_______________________________________
Serce dostosowuje do swojego rytmu
nie tylko inne systemy oscylacyjne w organizmie,
ale może wpłynąć także na inne serca i organizmy,
nawet na duże dystanse, jeśli jest dostatecznie mocne,
co oznacza silne działanie magnetyczne.

_______________________________________

Najsilniejszym biologicznym oscylatorem w organizmie człowieka jest serce – pełni ono taką rolę wobec pozostałych systemów, jak tamto wahadło o najsilniejszym rytmie: wymusza na innych systemach organizmu swój rytm. A zatem kiedy jesteśmy w stanie głębokiej miłości lub pełnego zadowolenia, nasz mózg wchodzi w synchronizację z harmonijnymi rytmami serca. Zaobserwowano, że gdy fale mózgowe wchodzą w unisono z rytmami serca, u człowieka wysubtelnia się intuicja i rośnie dobre samopoczucie.

Serce dostosowuje do swojego rytmu nie tylko inne systemy oscylacyjne w organizmie, ale może wpłynąć także na inne serca i organizmy, nawet na duże dystanse, jeśli jest dostatecznie mocne, co oznacza silne działanie magnetyczne.